زندگی نامه حضرت معصومه سلام الله علیها
نام شریف آن بزرگوار فاطمه
و مشهورترین لقب آن حضرت، «معصومه» است.
پدر بزرگوارش امام هفتم شیعیان حضرت موسى بن جعفر (ع)
و مادر مكرمه اش حضرت نجمه خاتون (س) است .
آن بانو مادر امام هشتم نیز هست .
لذا حضرت معصومه (س) با حضرت رضا (ع) از یك مادر هستند.
ولادت آن حضرت در روز اول ذیقعده
سال ١٧٣ هجرى قمرى در مدینه منوره واقع شده است.
دیرى نپایید كه در همان سنین كودكى مواجه با مصیبت
شهادت پدر گرامى خود در حبس هارون در شهر بغداد شد.
لذا از آن پس تحت مراقبت و تربیت
برادر بزرگوارش حضرت على بن موسى الرضا (ع) قرارگرفت.
در سال ٢٠٠ هجرى قمرى در پى اصرار و تهدید مأمون عباسى
سفر تبعید گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد
و آن حضرت بدون این كه كسى از بستگان
و اهل بیت خود را همراه ببرند راهى خراسان شدند.
یك سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق دیدار برادر
و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان
به طرف خراسان حركت كرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد.
این جا بود كه آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب(س)
پیام مظلومیت و غربت برادر گرامیشان را به مردم مؤمن و مسلمان مى رساندند
و مخالفت خود و اهلبیت (ع) را با حكومت حیله گر بنى عباس اظهار مى كرد.
بدین جهت تا كاروان حضرت به شهر ساوه رسید
عده اى از مخالفان اهلبیت كه از پشتیبانى مأموران حكومت برخوردار بودند
سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند
در نتیجه تقریباً همه مردان كاروان به شهادت رسیدند
حتى بنابر نقلى حضرت معصومه (س) را نیز مسموم كردند.
به هر حال ، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا
حضرت فاطمه معصومه (س)بیمار شدند و چون دیگر امكان ادامه راه به طرف خراسان نبود
قصد شهر قم را نمود. پرسید: از این شهر«ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟
آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببرید
زیرا از پدرم شنیدم كه مى فرمود: شهر قم مركز شیعیان ما است.
بزرگان شهر قم وقتى از این خبر مسرت بخش مطلع شدند
به استقبال آن حضرت شتافتند; و در حالى كه «موسى بن خزرج»
بزرگ خاندان «اشعرى» زمام ناقه آن حضرت را به دوش مى كشید
و عده فراوانى از مردم پیاده و سواره گرداگرد كجاوه حضرت در حركت بودند
حدوداً در روز ٢٣ ربیع الاول سال ٢٠١ هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند.
سپس در محلى كه امروز «میدان میر» نامیده مى شود
شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسى بن خزرج» زانو زد و افتخار میزبانى حضرت نصیب او شد.
آن بزرگوار به مدت ١٧ روز در این شهر زندگى كرد
و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود.
محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام «بیت النور»
هم اكنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است.
سرانجام در روز دهم ربیع الثانى و «بنا بر قولى دوازدهم ربع الثانى»
سال ٢٠١ هجرى پیش از آن كه دیدگان مباركش به دیدار برادر روشن شود،
در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست
و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند .
مردم قم با تجلیل فراوان پیكر پاكش را به سوى محل فعلى كه در آن روز بیرون شهر
و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشییع نمودند.
همین كه قبر مهیا شد دراین كه چه كسى بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد
دچار مشكل شدند، كه ناگاه دو تن سواره كه نقاب به صورت داشتند
از جانب قبله پیدا شدند و به سرعت نزدیك آمدند و پس از خواندن نماز یكى از آن دو وارد قبر شد
و دیگرى جسد پاك و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاك نهان سازد.
آن دو نفر پس از پایان مراسم بدون آن كه با كسى سخن بگویند
بر اسب هاى خود سوار و از محل دور شدند.
بنا به گفته بعضی از علما به نظر مى رسد كه آن دو بزرگوار،
دو حجت پروردگار: حضرت رضا (ع) و امام جواد (ع) باشند
چرا كه معمولاً مراسم دفن بزرگان دین با حضور اولیا الهی انجام شده است.
پس از دفن حضرت معصومه(س) موسى بن خزرج سایبانى
از بوریا بر فراز قبر شریفش قرار داد تا این كه حضرت زینب فرزند امام جواد(ع)
به سال ٢٥٦ هجرى قمرى اولین گنبد را بر فراز قبر شریف
عمه بزرگوارش بنا كرد و بدین سان تربت پاك آن بانوى بزرگوار اسلام
قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهلبیت (ع).
و دارالشفای دلسوختگان عاشق ولایت وامامت شد.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط : زندگي نامه , ,
:: برچسب ها : حضرت معصومه(س) ,
:: بازدید مطلب : [551]
ادامه مطلب
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
